خردل “فرانسوی” خردلی قهوه ای تیره، ملایم، تند و شیرین است که با وجود نامش، در اصل فرانسوی نیست. خردل فرانسوی مخصوص انگلستان است و توسط Colman’s در سال 1936 اختراع شد.
انواع سنتی سس خردل بیژن میوه ای عبارتند از خردل سیب سنتی در مانتوا و بسیار گرم موستاردای به و خردل گیلاس. در مناطق مختلف ایتالیا، اصطلاح موستاردا به چاشنی‌های شیرینی اطلاق می‌شود.
میوه و خردل از زمان ایجاد در لومبارد در قرن 14 با هم ترکیب شده اند.که‌های بزرگ میوه که در شربت خردل داغ و شیرین نگهداری می‌شد با گوشت و شکار سرو می‌شد و گفته می‌شد که مورد علاقه دوک‌های میلان است.
«خردل عسلی» به اینجا هدایت می‌شود. برای دیگر کاربردها، خردل عسل (ابهام‌زدایی) را ببینید. خردل عسلی ترکیبی از خردل و عسل است.
معمولا هم روی ساندویچ ها و هم به عنوان دیپ فینگر فودهایی مانند انگشت مرغ استفاده می شود. همچنین می توان آن را با سرکه یا روغن زیتون ترکیب کرد تا سس سالاد درست شود.
اصطلاح «خردل داغ» برای خردل‌هایی به کار می‌رود که برای نشان دادن تندی طبیعی دانه‌های خردل تهیه می‌شوند. این امر با استفاده از دانه‌های خردل سیاه یا قهوه‌ای تندتر به جای دانه‌های خردل زرد و اسیدیته کم مایع مورد استفاده تقویت می‌شود.
کاراشی نوعی خردل داغ است که منشا آن ژاپن است. خردل داغ نیز یک چاشنی رایج در غذاهای چینی است. از فلفل تند با قوت های مختلف برای تندتر کردن انواع خردل ها نسبت به خردل ساده استفاده می شود.
فلفل قرمز یا سس تند مانند سریراچا تهیه شده از فلفل قرمز به خردل هایی با سبک های مختلف مانند خردل زرد، خردل قهوه ای یا خردل های روح اضافه می شود.
