لنت ترمز گالوس دیسکی برای ترمزها همان چیزی است که میل بادامک برای موتور است. در جایی که یک بادامک برای تعیین پتانسیل قدرت موتور حیاتی است، لنت های ترمز برای کاهش موفقیت آمیز و مکرر سرعت خودرو حیاتی هستند.
هات راددرهای باتجربه می دانند که در انتخاب بادامک متغیرهای زیادی وجود دارد که هیچ کس برای هر موقعیتی بهترین گزینه نیست.
به همین ترتیب، مهندسان ترمز باید ویژگیهای سایش سیستم، محدوده دمای عملیاتی، سختی، گرد و غبار، سر و صدا، عوامل محیطی، هزینههای مواد و ساخت و حتی ترجیحات راننده را کنترل کنند.
هر چه ضریب اصطکاک لنت ترمز بیشتر باشد، لنت تهاجمی تر و پتانسیل توقف آن بیشتر می شود. در تئوری، از 0 متغیر است. 15 تا 20 سال پیش، ترمز Baer میگوید، لنتهای ترمز خیابانی خوش شانس بودند که 0.20s بالا را مشاهده کردند.
اصطکاک لنت ثابت نیست و به دلیل تغییرات دما، رطوبت، سایش، سن و بسیاری عوامل دیگر متفاوت است. طراحان پد تلاش می کنند تا ترکیبات پد پایدارتری را ایجاد کنند که ثبات را در طیف وسیعی از شرایط عملیاتی حفظ کند.
اما همانطور که ترکیبات عجیب و غریب تر می شوند، گران تر نیز می شوند. و ترکیبات تهاجمی تر (بالاتر) ممکن است سایش روتور را افزایش دهند. ناهار رایگان وجود ندارد.
عملکرد اصطکاک لنت های در نظر گرفته شده برای دمای معمولی خیابان، تحت استاندارد SAE J866 طبقه بندی می شود.
که به عنوان یک کد دو حرفی بیان می شود که در آن حرف اول عملکرد اصطکاک در دمای پایین (0 تا 200 درجه فارنهایت) و حرف دوم درجه حرارت بالا را نشان می دهد.
عملکرد 200 تا 600 درجه فارنهایت حروف به طور کلی در صفحه پشتی به عنوان پیشوند یا پسوند شماره قطعه ظاهر می شوند. اگر حرف اول کمتر از حرف دوم باشد، پد در دماهای بالا بهتر کار می کند و نیاز به گرم کردن دارد.